- yüyürmək
- koşmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yüyürmə — «Yüyürmək»dən f. is. İndi <Lətif> yürüş zamanı düzgün nəfəs alır və yüyürmə sürətini daha da artırırdı. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüyürmək — f. Qaçmaq, qoşaraq getmək, bərk getmək, qaça qaça getmək; qoşmaq. Hara belə yüyürürsən? Uşaqlar yüyürməkdən yoruldu. – Küçədən bir çocuq yüyürdü evə. . M. Ə. S.. İtlər quyruqlarını, qulaqlarını şəkləyərək birdən birə hürməyə, yüyürməyə başladılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüyürüşmək — qarş. Hamı birdən yüyürmək, qaçmaq, yüyürərək gəlmək. Balaca uşaqlar gülər sifətləri ilə biqeyd bağın xiyabanlarında qışqırtı ilə yüyürüşürlər. Ə. H.. Kəndin hər tərəfindən adamlar yüyürüşürdülər. S. H.. // Yüyürməkdə yarışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çapılmax — (Qax, Şəki, Zaqatala) qaçmaq, yüyürmək. – Hodu, qoyunun dalıncax çapılan hodu (Qax); – Çapılıf una çatdım; – Çapıl gör no:ldu uşağa (Şəki); – Dərvəzəni döyəndə arvat erkey kimi çapılıp gəldi (Zaqatala) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
darbışmağ — (Əli Bayramlı) sürətlə getmək, yüyürmək, qaçmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tuylamax — (Qazax) yüyürmək, qaçmaq. – Tuyla, danamızı qaytar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yövgürmağ — (Dərbənd) yüyürmək, qaçmaq. – Mən də yövgürədəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sə’y — ə. 1) çalışma, cəhd; 2) yüyürmə, qaçma, iti getmə; 3) zəvvarların Məkkə yaxınlığındakı Səfa ilə Mərvə arasındakı yolu ziyarət məqsədi ilə yeyin getmələri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
atılmaq — 1. «Atmaq»dan məch. 2. t siz. Bir şeyin üstündən hoppanmaq, hoppanıb tullanmaq. Xəndəkdən atılıb keçmək. // Hündür yerdən aşağıya tullanmaq, tullanıb düşmək. Barıdan atılmaq. Barıdan atılmaq. Dənizə atılmaq. Pəncərədən atılmaq. 3. t siz. Cəld… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş-göz — bax baş 1 ci mənada. <Azad bəy:> Səfərqulu bəy həqiqəti bilib başgözünü əzdikdə, mən həkimin üstə yüyürməyəsiniz. S. S. A.. ◊ Baş göz eləmək dan. – evləndirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birnəfəsə — z. 1. Arası kəsilmədən, aramsız, arada durmadan, dayanmadan. Birnəfəsə danışmaq. Birnəfəsə qışqırmaq. Birnəfəsə yüyürmək. – Mən bu əsəri . . böyük bir ləzzətlə və birnəfəsə axıra qədər oxudum, gənc qələm yoldaşıma minnətdarlıq hissi ilə jurnalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti